Ό,τι συμβαίνει σήμερα είναι πραγματικά λυπηρό για εμάς τους Έλληνες.
Να βρισκόμαστε, μετά από χιλιάδες χρόνια παρουσίας και ελέγχου της περιοχής από
την οποία προερχόμαστε, αλυσσοδεμένοι σε ξένο άρμα.
Πολλοί αναλυτές ασχολούνται με την επεξήγηση των πρόσφατων γεγονότων τα οποία
εξελίσσονται ακόμα. Κανείς ωστόσο δεν έχει αποσαφηνίσει ακόμα την κατάσταση
πλήρως. Ωστόσο, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο.
Μια χώρα για να αναδειχθεί στη σύγχρονη εποχή χρειάζεται ενέργεια.
Η ενέργεια ανέδειξε τις ΗΠΑ και την Ρωσσία ως τις μεγάλες δυνάμεις της ιστορικής
αυτής περιόδου. Και εάν οι ΗΠΑ προηγήθηκαν έναντι της Ρωσσίας, η κύρια αιτία ήταν
ο έλεγχος των ενεργειακών πόρων της Μέσης Ανατολής.
Οι ΗΠΑ κληρονόμησαν τον έλεγχο αυτόν από την Μεγάλη Βρετανία, η οποία ουσιαστικά
τον απόκτησε μετά το τέλος της Μικρασιατικής εκστρατείας το 1922.
Για τον έλεγχο των ενεργειακών αυτών πηγών δημιουργήθηκε το κράτος της Τουρκίας.
Ένα κράτος το οποίο τώρα διαθέτει επεκτατικές βλέψεις. Και για να τις πραγματοποιήσει
χρειάζεται ενέργεια. Επειδή όμως δεν είναι σε θέση να αμβισβητήσει την κυριαρχία των
ΗΠΑ, στρέφεται εναντίον όλων των υπόλοιπων λαών της περιοχής. Το αντικλείδι στην
όλη υπόθεση είναι η γνώση της ιστορίας από την οποία γνωρίζουμε πως η Τουρκία
αποτελεί τον βασικότερο πυλώνα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στην
περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Οι ΗΠΑ επομένως δεν μπορούν να ρισκάρουν την απώλειά της ως συμμαχική χώρα.
Πρέπει οπωσδήποτε να βρουν έναν τρόπο να ικανοποιήσουν όσο το δυνατόν
περισσότερο, τα αιτήματά της.
Πάλι από την ιστορία γνωρίζουμε πως ένας από τους κύριους στόχους της Τουρκίας
είναι το Αιγαίο. Συνεπώς, δεν αποκλείεται η κρίση η οποία ξεκίνησε
στην Μέση Ανατολή να τελειώσει στο Αιγαίο.
Το γεγονός αυτό δυσχεραίνει κατά πολύ το έργο των ΗΠΑ, οι οποίες χρειάζονται την
παρουσία της Τουρκίας στις προαναφερθείσες περιοχές αλλά ταυτόχρονα
εξυπηρετούνται ποικιλοτρόπως και από το Ελλαδικό κράτος, το οποίο αποτελεί κράτος
μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαικής Ένωσης. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να
επιβάλει εύκολα τα σχέδιά της μέσω μιας πολεμικής σύγκρουσης, μπορεί ωστόσο, να
εκβιάσει μια κατάσταση σε βάρος της Ελλάδας.
Μια κατάσταση η οποία περιπλέκεται ακόμα περισσότερο εφόσον υφίσταται η υποψία
υπάρξεως ενεργειακών πόρων στο Αιγαίο και την ευρεία περιοχή της Ανατολικής
Μεσογείου.
Είναι πολύ δύσκολο λοιπόν να βρεθεί μια εξισορροπιστική λύση όταν την ίδια στιγμή
θίγονται και τα συμφέροντα της Ρωσσίας, εφόσον ένας πλήρης έλεγχος του Αιγαίου από
το ΝΑΤΟ αποτελεί ανάχωμα σε μια προσπάθεια ελέγχου της περιοχής από την Ρωσσία,
ιδιαίτερα μετά τον Ρωσσο-Ουκρανικό πόλεμο.
Και τώρα τίθεται το ερώτημα του τί εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ρωσσίας.
Μέσω της μελέτης του χάρτη και της ιστορίας, μπορεί κάποιος να καταλήξει στο
συμπέρασμα πως το κράτος της Τουρκίας δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ρωσσίας
στον ίδιο βαθμό με τον οποίο εξυπηρετεί αυτά των ΗΠΑ. Οπότε σε αυτήν την περίπτωση
επωφελούνται άλλα κράτη της περιοχής, εάν φυσικά είναι σε θέση να ασκήσουν
ισορροπημένη εξωτερική πολιτική σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Το βέβαιο είναι πως η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη
και απομένει να δούμε πώς πρόκειται να εξελιχθεί.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η κοσμοκρατορία των μεγάλων δυνάμεων σχετίζεται άμεσα
με τον γεωπολιτικό και ενεργειακό έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης
Ανατολής, η οποία αποτελεί την σημαντικότερη περιοχή του πλανήτη την δεδομένη
χρονική στιγμή.