Το έθνος των Ελλήνων μοιάζει με τον σπόρο που έπεσε σε πετρώδες έδαφος. Επειδή έπεσε σε πετρώδες έδαφος φύτρωσε γρήγορα γιατί δεν υπήρχε πολύ χώμα. Επειδή το χώμα ήταν λιγοστό, μόλις ανέτειλε ο ήλιος έκαψε ό,τι είχε φυτρώσει γιατί οι ρίζες του δεν ήταν γερές. Σήμερα κανείς δεν μπορεί πλέον να μιλά για έθνος Ελλήνων.
Δεν μπορεί να μιλά για κανένα υπαρκτό έθνος. Τα έθνη έχουν σχεδόν αφομοιωθεί από ένα παγκοσμιοποιημένο κράμα ανθρώπων οι οποίοι μετακινούνται και εγκαθίστανται χωρίς περιορισμό από τη μία χώρα στην άλλη. Μέσα από αυτά τα εθνικά συντρίμμια έχουν αναδυθεί σύγχρονοι οικονομικοί οργανισμοί οι οποίοι φέρουν το χαρακτηρισμό «κράτος».
Πράγματι, τα κράτη σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο από ομάδες ανθρώπων, αποκλειστικά επιφορτισμένες με την διαχείριση οικονομικών δραστηριοτήτων οι οποίες εξυπηρετούν μόνο τα δικά τους συμφέροντα. Συμφέροντα τόσο ισχυρά ώστε αιώνιοι εχθροί όπως η Γερμανία και η Γαλλία να συμμαχούν κάτω από την ομπρελά της ΕΕ για να τα διαφυλάξουν. Συμφέροντα τόσο αδιαφανή ώστε μια χώρα όπως η Ελλάδα συνεχίζει να αντλεί χρηματοδότηση χωρίς να παράγει τίποτα μέσα στα σύνορα της.
Ωστόσο, κανείς μέσα στην Ελλάδα δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την πραγματική της θέση. Μια θέση τόσο επισφαλή ώστε να αποτελεί πραγματικά ερωτηματικό πώς οι «υπεύθυνοι» για την τύχη της δεν πράττουν τα αυτονόητα.
Στρατιωτικά, πολιτικά και γεωγραφικά η Ελλάδα δεν περιβάλλεται παρά μόνο από εχθρούς. Αλβανία, Βουλγαρία και Τουρκία δεν περιμένουν τίποτε άλλο παρά τη στιγμή της εκμετάλλευσης της γεωγραφικής θέσης και του πληθυσμού της Ελλάδας. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά η διάλυση της Ελλάδας. Ο κατακερματισμός της σε όλους τους τομείς. Και επειδή εδώ που φτάσαμε κανέναν δεν φαίνεται να ενδιαφέρουν τα ζητήματα αυτά, τότε πρέπει να στρέψουμε το κορμί μας προς την αντίθετη πλευρά.
Αν πρέπει το σημερινό καμένο συνονθύλευμα να το αντικαταστήσει μια νέα Ελληνική κοινότητα με πίστη σε ένα νέο συνολικό σκοπό, βασισμένο σε μια νέα οικουμενική ιδέα, ας το πιστέψουμε και ας το πράξουμε. Γιατί το έθνος των Ελλήνων, με την ιδέα του οποίου μεγάλωσαν πολλές γενιές του παρελθόντος, δεν υπάρχει πια.
Το χρήμα είναι σήμερα η πατρίδα του κάθε ανθρώπου. Σε αυτό πιστεύουν όλοι οι άνθρωποι, για αυτό αγωνίζονται και για αυτό δίνουν τη ζωή τους. Πάνω σε αυτή τη βάση λοιπόν κάθε ιδέα του παρελθόντος έχει γίνει κομμάτια, αδύνατον πλέον να ενωθούν. Ο νέος βασιλιάς, κυβερνήτης και πρωθυπουργός των Ελλήνων είναι το χρήμα. Η ανεργία ωστόσο παραμένει σε αρνητικό επίπεδο ρεκόρ. Η πλειοψηφία των Ελλήνων νέων δεν γνωρίζει ποιος είναι ο σκοπός της ζωής τους. Και μέσα στην Ελλάδα δεν λειτουργεί κανένας θεσμός ικανός να ωθήσει την παραγωγή της. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από το μέγεθος του κράτους. 80 λεπτά από το 1 ευρώ της παραγωγής καταλήγει στα ταμία του και από εκεί στα κόμματα, στον διευρυμένο δημόσιο τομέα και πίσω στα ταμία της Γερμανίας και της Γαλλίας. Τα 20 λεπτά του ευρώ τα οποία απομένουν δεν φτάνουν για να κινητοποιήσουν τους νέους της Ελλάδας ώστε να αρχίσουν πάλι να δημιουργούν. Δεν φτάνουν για να καλύψουν ούτε τις βασικές ανάγκες μιας ανθρώπινης κοινότητας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της ελεύθερης μετακίνησης των ανθρώπων και της δημιουργίας παγκόσμιων οικονομικών οργανισμών επάνω στην κινούμενη άμμο κοινωνιών οι οποίες δεν έχουν κανένα κοινό στοιχείο μεταξύ τους. Ένας σύγχρονος πύργος της Βαβέλ ο οποίος δεν θα αργήσει να καταρρεύσει. Ένας σεισμός μεγατόνων ο οποίος πρέπει να ταρακουνήσει την κοινωνία μας. Για να καταλάβει πως αν δεν απελευθερωθεί η ανθρώπινη πρωτοβουλία με απώτερο σκοπό την εκπλήρωση ενός συνολικού στόχου, σε λίγα χρόνια δεν θα έχει απομείνει τίποτα στην Ελλάδα παρά τα συντρίμμια της ίδιας της χώρας, μαζί με αυτά της ΕΕ.
Το κράτος πρέπει να αντικατασταθεί από το ανθρώπινο ταλέντο. Το κυνήγι του χρήματος από ένα συνολικό σκοπό. Η παιδεία από την πρακτική μάθηση. Η πολυπολιτισμική κοινωνία από την παγκόσμια Ελληνική κοινότητα. Η απογοήτευση από την πίστη. Ο δισταγμός από τη θέληση. Οι αναχρονιστικές ιδεολογίες από μια νέα οικουμενική ιδέα, κοινή σε όλο φάσμα της κοινότητας των Ελλήνων. Ο εικοστός πρώτος αιώνας είναι πλέον γεγονός. Και είναι σίγουρο πως οι εξελίξεις του δεν θα περιμένουν έναν κοιμώμενο λαό να ξυπνήσει. Θα τον χτυπήσουν τόσο δυνατά ώστε είτε θα τον αφήσουν ξερό, είτε θα τον σηκώσουν ξανά στα πόδια του όπως σηκώνεται ένας λιπόθυμος μετά από ηλεκτροσόκ.