Γερμανία

Άρθρο του Γιώργου Μιχαήλ

Όλοι οι Γερμανοί γνωρίζουν σήμερα ότι ο πόλεμος αποτέλεσε για αυτούς μια καταστρεπτική επιχείρηση. Ακόμα και εάν τον κέρδιζαν, τα οφέλη τα οποία αποκομούσαν θα ήταν ελάχιστα σε σχέση με αυτά τα οποία αποκομίζουν σήμερα μέσω της βίαιης οικονομικής εισβολής τους σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Η διψά τους για παγκόσμια ηγεμονία και η θέλησή τους να επεκταθούν επάνω στο πτώμα οποιουδήποτε λαού ήταν ανέκαθεν ξεκάθαρη σε όλους. Ακόμα και όταν οι Άγγλοι ζήτησαν τη βοήθειά τους για να κερδίσουν τον Ναπολέοντα στο Βατερλό.

Ωστόσο, σήμερα έχουν καταφέρει με τον πιο υποκριτικό τρόπο να αποκρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις. Να καταστήσουν αόρατο τον διακαή τους πόθο για υπεροχή πάνω από όλους, όπως ακριβώς προβλέπει ο εθνικός τους ύμνος. Η τιμωρία όμως την οποία υπέστησαν μετά από τις δύο ήττες στους παγκόσμιους πολέμους του εικοστού αιώνα, την δυνάμωσαν. Της αύξησαν τις αντοχές και της ακόνισαν το μυαλό. Έτσι καταφέρνει να απομυζά με μαεστρία σήμερα, όλες ανεξαιρέτως τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες.

Η Αγγλία γνωρίζει αιώνες τώρα το ένστικτο των Γερμανών. Έχει νιώσει στο πετσί της, όπως και η Ελλάδα, τις επιπτώσεις οι οποίες μπορεί να προκύψουν όταν η Γερμανία είναι ισχυρή. Για αυτό προσπαθεί σε πείσμα κάποιων ψευδοσοσιαλιστών πολιτικών να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν επιθυμεί να φορέσει μια για πάντα τον Γερμανικό χαλκά, τον οποίο απέφυγε να της περάσει η Γερμανία με τα όπλα.

Παρόλαυτά, το παιχνίδι σήμερα είναι πιο πολύπλοκο. Γιατί η Γερμανία έμαθε να το παίζει με τους όρους της Αγγλίας. Και έχει καταφέρει χωρίς να το καταλάβει κανένας, να καταστήσει υπόχρεό της έναν δημιουργικό και ικανό λαό όπως ο Ελληνικός. Έχει καταφέρει να εποικίσει με τα προϊόντα της την Ελλάδα, έχοντας αντικαταστήσει πλήρως τη βιομηχανική παραγωγή της χώρας με εισαγωγές.

Την ίδια στιγμή χρησιμοποιεί το έδαφος της Ελλάδας σαν ένα σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών, πιστή στις συνήθειες του παρελθόντος. Ελέγχει τους πολιτικούς μας όπως ο Σπαθάρης τις φιγούρες του. Και όλα αυτά φυσικά δεν αποτελούν σημεία των καιρών. Οι βάσεις έχουν προ πολλού τεθεί, από τη στιγμή κατά την οποία  αποφασίστηκε η είσοδος της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Ένα γεγονός το οποίο σε συνδυασμό με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ, δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για να προετοιμαστεί το έδαφος ώστε να εισβάλει η Γερμανία με τον ευκολότερο δυνατό τρόπο.

Ο σοσιαλιστικός συνδικαλισμός διέλυσε την Ελληνική βιομηχανία και η ΕΟΚ άνοιξε τις πόρτες της εισόδου των Γερμανικών προϊόντων στην Ελλάδα. Και η επόμενη πράξη δεν άργησε να ολοκληρωθεί όταν μετά το 1990, άρχισαν να εισάγονται στην Ελλάδα σχεδόν όλοι οι τρόφιμοι φυλακών των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ.

Για να γλιτώσει από τους Τούρκους μετανάστες η Γερμανία είναι ικανή να γυρίσει το κεφάλι από την άλλη, εάν η Τουρκία ξεπεράσει τα όρια και επιχειρήσει μια εισβολή στην Ελλάδα ή στην Κύπρο. Η έλλειψη χαρακτήρα των Ελλήνων πολιτικών από τότε έως σήμερα έχει καταντήσει την Ελλάδα αγνώριστη. Και είναι η κύρια αιτία για την υποταγή της χώρας μας στα σχέδια των Γερμανών.

Μόνο δάκρυα μπορεί να προκαλέσει η σημερινή θλιβερή κατάσταση του κράτους μας. Εύχομαι η σκυταλοδρομία για το ανώτερο αξίωμα του κράτους μεταξύ ανθρώπων χωρίς χαρακτήρα, να σταματήσει σύντομα.

Εύχομαι τα σπλάχνα της Ελλάδας να αναδείξουν ξανά κάποια στιγμή ανθρώπους με θέληση να ορθώσουν ανάστημα απέναντι σε αυτήν την αδικία. Εύχομαι κάποια στιγμή τα δάκρυα της σημερινής θλίψης να μας βοηθήσουν να ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε πεντακάθαρη την εικόνα μπροστά μας. Έναν υπέρβαρο Γερμανό ο οποίος με το ένα χέρι μοιράζει ελάχιστα κέρματα στον Ελληνικό λαό και με το άλλο συλλέγει ένα τεράστιο όγκο χαρτονομισμάτων από το ταμείο του κράτους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η σημερινή μας κατάσταση. Μόνο μια συγκυρία γεγονότων μπορεί να μας επαναφέρει. Μια συγκυρία η οποία θα παράσχει κίνητρο σε ανθρώπους με αξία να ασχοληθούν με τα κοινά. Αλλά κάτι τέτοιο εξαρτάται πλέον μόνο από το Θεό. Εάν ακόμα ασχολείται μαζί μας μπορεί να επιτρέψει σε αυτά τα γεγονότα να συμβούν. Και ποιος ξέρει, μπορεί μετα από δέκα ή είκοσι χρόνια να ζούμε σε μια Ελλάδα όμοια με αυτήν που ονειρευόμασταν όταν ήμασταν παιδιά. Όμοια με αυτήν που διαβάζαμε όταν ήμασταν παιδιά. Όμοια με αυτήν που εμείς οι Κύπριοι αποκαλούσαμε ΜΗΤΕΡΑ.