Ανδρέας Παπανδρέου

Άρθρο του Γιώργου Μιχαήλ

Ένας άνθρωπος πήρε την Ελλάδα στα χέρια του δυνατή σαν το ατσάλι. Βρήκε ωστόσο τον τρόπο και το λύγισε, το έσπασε και από ό,τι κομμάτια απομείνανε έπλασε μια νέα πλαδαρή οντότητα.

Ο άνεμος της παγκοσμιοποίησης μετέφερε όλα τα απαραίτητα στοιχεία γι αυτή τη νέα σύνθεση. Δανεικά, μετανάστες και χαλάρωση των ανθρώπινων αντιστάσεων ήταν τρία από αυτά. Όλη αυτή η διατάραξη βασίστηκε πάνω στο σύνθημα «ΑΛΛΑΓΗ». Και αλλαγή ήταν. Αλλαγή της κανονικής θέσης των πραγμάτων. Και ο σκοπός ήταν η δημιουργία προσοδοφόρου εδάφους για την κάστα των πολιτικών. Έδαφος το οποίο καλλιεργήθηκε από όλους τους Έλληνες. Καλλιεργήθηκε και διαμορφώθηκε όσο πιο ευχάριστο και πλούσιο γίνεται για όλους τους πολιτικούς. Για τους πολιτικούς οι οποίοι ποτέ στη ζωή τους δεν εργάστηκαν και γι αυτό το λόγο έπρεπε να σκεφτούν ένα τρόπο να μη χάσουν αυτή τη συγκομιδή.

Έτσι, ο ίδιος άνθρωπος ο οποίος γύρισε την Ελλάδα ανάποδα, σκέφτηκε πως για να προστατεύσει τον εαυτό του και τους ομοίους του έπρεπε να αποκαθηλώσει εκατομμύρια Ελλήνων, αφού τους ξεγελάσει πονηρά πρώτα. Σιγά σιγά λοιπόν και με μέθοδο, μέσα σε 8 χρόνια, βιομήχανοι, βιοτέχνες, επιχειρηματίες και δυναμικοί εργάτες κατάντησαν δημόσιοι υπάλληλοι και συνδικαλιστές. Δημιούργησε έτσι τον πολυάριθμο στρατό του, ο οποίος πιστός στην παράδοση, καθαίρεσε τον αρχηγό του αφού πια το σχέδιό του είχε ολοκληρωθεί, για να τον επαναφέρει τιμής ένεκεν τρία χρόνια μετά.

Από τότε όλα τα κόμματα ακολουθούν την ίδια πολιτική. Με τον ξένο χρυσό να εισρέει στα ταμία τους, αγοράζουν για 500 ευρώ το μήνα έναν ολόκληρο λαό. Έναν λαό ο οποίος απώλεσε τον χαρακτήρα του για να παριστάνει στον εαυτό του τον ψευτοΕυρωπαίο.

Ένας άνθρωπος ευθύνεται γι αυτή τη συνταρακτική μεταβολή. Και το όνομα του είναι γνωστό σε όλους τους Έλληνες. Και θα παραμείνει γνωστό για πολλά χρόνια ακόμα, μέχρι η σφραγίδα του να σβηστεί από πάνω μας.

Όταν όλοι αυτοί που θαρρούν πως κυβερνάνε σκορπίσουν σαν τα φύλλα στον άνεμο και τη θέση τους αναλάβουν τα ηνία ξανά άνθρωποι με χαρακτήρα και προσωπικότητα. Άνθρωποι οι οποίοι δεν θα σκύβουν το κεφάλι ανοίγοντας ταυτόχρονα το δεξί τους χέρι για να λάβουν τα τριάντα αργύρια. Και με αυτά τα τριάντα αργύρια να επιστρέφουν πίσω για να πουν στον κόσμο το παραμύθι, μετατρέποντας την Ελλάδα σε Ινδία της Ευρώπης. Έναν κόσμο φανταστικών ονείρων ο οποίος καταπιέζει τη δημιουργικότητα και τις δυνάμεις της φυλής μας.

Ναι, οι σύγχρονοι Έλληνες είναι θύματα του Ανδρέα Παπανδρέου.

Και για να αλλάξει αυτό πρέπει μια άλλη προσωπικότητα να διαγράψει από τον μυαλό των Ελλήνων το μαύρο στίγμα αυτού του ανθρώπου. Πρέπει ένας άλλος πραγματικός ηγέτης να ξαναγυρίσει την Ελλάδα ανάποδα, φέρνοντάς την αυτήν τη φορά πίσω στην πραγματική της θέση. Δίνοντας την κλεμμένη ταυτότητά της πίσω. Γιατί οποίος θέλει να λέγεται Έλληνας ξέρει τι πρέπει να κάνει κάθε λεπτό της ζωής του. Και εάν σήμερα εκατομμύρια παραστρατισμένοι πράττουν το αντίθετο στο βωμό της «επιβίωσης», αυτό συμβαίνει γιατί ένας άνθρωπος κατάφερε να ξεγελάσει αυτούς και τους προγόνους τους κάποιες δεκαετίες πριν. Και έτσι παραπλανημένοι όπως πορεύονται, καταλήγουν μαριονέτες στα χέρια των εγχώριων και ξένων πολιτικών. Και μέσα από την κόλαση τους, γεννιέται ο παράδεισος αυτής της αναθεματισμένης κάστας η οποία μέρα με τη μέρα κατασπαράζει την ψυχή και το σώμα της πατρίδας μας.

Ωστόσο γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος. Γιατί η μάχη για την Ελλάδα δεν έχει ακόμα τελειώσει. Και το μήνυμα αυτό το στέλνουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ακόμα σηκώνουν με περηφάνια τη σημαία μας στον ιστό του σπιτιού τους αψηφώντας τον γελοίο νόμο του «κράτους».